quarta-feira, agosto 22, 2007

o depois


parece que continuo a andar. e a olhar algures. para o caso não importa. os dias contam-se a si próprios e nós vamo-nos contando as histórias que queremos ouvir, por mais medo que provoquem. ou enlouqueci de envelhecida...


(il dopo) sembra che continuo ad andare. e guardando da qualche parte. per questo non importa. i giorni si contano a se stessi e noi ci raccontiamo le storie che vogliamo sentire, con tutta la paura che possano provocare. oppure sono diventata matta di invecchiata...

2 comentários:

serrabisco disse...

acho q foi isso..
Reparabéns atrasados :)

Aproveito pra te dar as boas vindas no teu regresso:
ao país
à net
ao blog
aos amigos que ainda o sao

um beijo que ainda é

Anônimo disse...

é bom estares de volta!
e foi bom ter sentido de perto esse "de volta"!!

diana